• 68 Wejścia

Wymiary: 12 x 21 cm
Autor: Prusy, warsztat lokalny
Miejsce znalezienia/powstania: badania wykopaliskowe prowadzone w latach 1958-1974 przez IHKM PAN
Materiał: glina
Technika: formowanie w matrycy, szkliwienie (polewa ołowiowa, na pobiałce), wypalanie

Kafel płytowy, gzymsowy z dekoracją reliefową i polewą ciemnozieloną. Dekoracja zakomponowana w dwóch pasach, jeden nad drugim, oddzielonych od siebie wąskim paskiem gzymsu. Lico pasu dolnego ustawione pod kątem w stosunku do lica pasa górnego. W górnym pasie centralnie umieszczony motyw dwóch stylizowanych esowato wygiętych delfinów zwróconych do siebie pyskami. W pasie dolnym dekoracja w formie powtarzającego się motywu floralnego. Kafel mocowano w bryle pieca za pomocą szerokiego kołnierza.
Piec renesansowy zbudowany był z kafli płytowych, złożonych z płytki i kołnierza, który służył do mocowania kafla w ścianie pieca. Formowano je w specjalnych matrycach (negatywowych formach), zdobiono dekoracją reliefową i pokrywano barwnym szkliwem. Bryła pieca składała się przeważnie z dwóch (ale bywało i więcej) skrzyń, w których podziały w kierunku pionowym i poziomym wyznaczały: kolumienki, filary, pólfilary, gzymsy, fryzy itd. Piece z kafli płytowych, w porównaniu z piecami z kafli naczyniowych, stosowanych wcześniej, miały nie tylko większą wydajność grzewczą ale dawały też ogromne możliwości jeśli idzie o stronę dekoracyjną, bowiem płytki kafli stały się idealnym nośnikiem różnych treści. W zdobnictwie często stosowano obok motywów religijnych, heraldycznych, architektonicznych, roślinnych, czy figuralnych także wzory zaczerpnięte ze sztuki antycznej.
Kafel zachowany dość dobrze. Liczne uszczerbki i ubytki znajdują się na krawędziach i na dekoracji reliefowej.


Prawa do wizerunku cyfrowego: CC BY 1.0
https://creativecommons.org/licenses/by/1.0/deed.pl