• 2683 Wejścia

Kapliczki, których nazwa wywodzić się ma od miejsca, w którym przechowywano relikwie św. Marcina, stanowić miały schronienie dla przedmiotu religijnego, dlatego też czasami przyjmują one kształty naśladujące kompozycje budynków kościelnych. Zastosowane są elementy i detale architektoniczne zaczerpnięte z architektury sakralnej czasów powstania danej kapliczki. Szczególnie często widoczne jest to w obiektach neogotyckich.

Tynkowana, neogotycka kapliczka w Żegotach wzniesiona jest na planie kwadratu i przykryta dwuspadowym dachem. Ściana frontowa flankowana jest przez skarpy zakończone smukłymi sterczynami, flankującymi trójkątny szczyt. Nieco szersza od korpusu wysoka podstawa, od góry oddzielona jest wydatnym profilowanym gzymsem. W każdej ścianie podstawy prostokątne, dość głębokie płyciny. W ścianie frontowej korpusu wysoka, wąska wnęka od góry zwieńczona łukiem ostrym, zamykana przeszkloną ramą okienną, powyżej niej na osi w partii szczytu płycina o okrągłym wykroju z profilowaniem na obrzeżach. Trójkątny szczyt z wydatnym, profilowanym gzymsem podokapowym. Szczyt zwieńczony metalowym, dekoracyjnie wykończonym krzyżem, flankowany przez dwie sterczyny zakończone namiotowymi daszkami. W ścianach bocznych płyciny powtarzające kształt wnęki ściany frontowej, powyżej nich oddzielający partię dachu, fryz arkadkowy. W tylnej ścianie identyczna jak w ścianie frontowej wnęka, nad nią, na osi okrągły element dekoracyjny. Trójkątny szczyt z metalową chorągiewką z datą "1895", flankowany przez dwie niższe niż w ścianie frontowej sterczyny, zakończone dwuspadowymi daszkami.

Literatura:
J. Hochleitner, "Kapliczki Warmii południowej: przydrożne obiekty kultu jako element ludowego systemu komunikacji", Olsztyn 2004
S. Kuprjaniuk, I. Liżewska, “Warmińskie kapliczki”, Olsztyn 2012