• 2408 Wejścia
• 364 Pobrań

Wymiary: śr. 92 mm
Miejsce: zamek w Ostródzie

Techniczny postęp artylerii przebiegał niesłychanie szybko. W ciągu wieków XIV i XV doszło do znacznego zróżnicowania dział. Wśród dużych urządzeń miotających kamienne kule, wykorzystywanych w czasie zdobywania fortec, szczególnie popularne były bombardy zwane również puszkami. Średnica otworu ich lufy, a więc i wystrzeliwanych z nich pocisków, wahała się od 12 do 80 cm. W początkach XV w. jeden taki pocisk wykonany techniką ciosania o średnicy 12-13 cm i wadze ok. 2,5-3,5 kg kosztował około 30 denarów, a proch niezbędny do jego wystrzelenia ok. 26 denarów. Dodając do tych kosztów również cenę drewnianego czopu zamykającego komorę prochową bombardy, jeden strzał stanowił równowartość 60 denarów, czyli ceny czterech wołów. Kosztowna produkcja kul kamiennych, ze względu na dostępność materiału, z którego były wykonywane, była jednak wciąż tańsza niż pociski odlewane z żelaza. Od 4 ćwierci XV w. zaczęły one jednak powoli zastępować kamienne kule ze względu na swoją większą skuteczność.

K. Kwiatkowski, „Wojska Zakonu Niemieckiego w Prusach 1230-1525. Korporacja, jej pruskie władztwo, zbrojni, kultura wojny i aktywność militarna”, Toruń 2016
Z. Żygulski, „Broń w dawnej Polsce: na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu”, Warszawa 1982

Prawa do wizerunku cyfrowego: CC BY 1.0 https://creativecommons.org/licenses/by/1.0/deed.pl