• 424 Wejścia
• 95 Pobrań

Datowanie: przed 1334 r.
Nr inwentarzowy: N-9334 OMO
emitent: Włochy /1313 r./
mennica: Florencja
mat: złoto; tech: bicie; śred: 19,5 mm; waga: 3,440 g.
napisy:
awers: + FLOR-E/..../
rewers: /znak menniczy – kocioł, należący do Tott di Tedaldo/ S-IOHA-NNES. B.

Depozyt złotych monet złożony ze 102 florenów wybitych w latach 1252-1333 we Florencji, Francji (naśladownictwa), mennicy papieskiej w Avignon oraz w Delfinacie Viennois. Ukryty po 1334 roku w fundamentach piwnicy jednej z kamienic, w okresie dynamicznego rozwoju miasta, położonego na skrzyżowaniu dróg wodnych i lądowych. Pierwotna ilość mogła być znacznie większa. Zbiór stanowił ogromny majątek i najprawdopodobniej należał do kupca lub dygnitarza.
Skarb odnaleziony został w 1991 roku, w trakcie budowy garaży w okolicach starego miasta. Wcześniej, w latach 70-tych, na skarpę gdzie miały powstać, zepchnięty został gruz pozostały po porządkowaniu zniszczonego w czasie wojny centrum miasta. Wraz z gruzem monety rozprowadzone zostały po całym wysypisku, część z nich zaginęła.
Muzeum w latach 1991-2000 zgromadziło drogą wykupu od znalazców 88 sztuk. Obecnie depozyt liczy 102 monety – uzupełniony poprzez zakup w antykwariacie w Gdańsku.
Jest to najpiękniejszy i najcenniejszy skarb w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.

Floreny zaczęto wybijać we Florencji w 1252 roku i bardzo szybko stały się monetą wzorcową prawie dla całej Europy. Jako stabilna, „twarda waluta”, pełniły funkcję pieniądza międzynarodowego. Wybijane były w dużych ilościach, zaspakajając potrzeby rynku. Doczekały się też licznych naśladownictw.

Na awersie monet bitych we Florencji umieszczono mówiący herb miasta – kwiat („flos”). Od niego wzięła swoją nazwę moneta. Jest to stylizowana lilia gotycka o trzech płatkach i dwóch szypułkach. W otoku, po obydwu jego stronach napis: FLOR-ENTIA. Na rewersie przedstawiono wizerunek patrona miasta – Jana Chrzciciela. Postać stojąca na wprost, z nimbem wokół głowy i krzyżem w lewej dłoni, odziana w płaszcz z sierści wielbłądziej. W otoku napis: S-IOHA-NNES. B. i znak menniczy.

"Skarby monet w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie", Olsztyn 2001, s.10.

Prawa do wizerunku cyfrowego: CC BY 1.0 https://creativecommons.org/licenses/by/1.0/deed.pl