• 341 Wejścia

Wymiary: wys. 10 cm; szer.7 cm; dł. 12 cm
Materiał: metal, skóra, szkło
Miejsce powstania: Balda Kamera Werk - Max Baldeweg, Drezno, Niemcy
Datowanie: po 1938 r.

Aparat skrzynkowy to rodzaj jednego z najprostszych rodzajów aparatu fotograficznego o bardzo prostej konstrukcji. Zazwyczaj w tym typie aparatu stosowano kliszę zwijaną, a obiektyw był na stałe wbudowany w korpus aparatu. Aparaty o tej konstrukcji zrewolucjonizowały fotografię ponieważ w przeciwieństwie do wcześniejszych modeli, były zdecydowanie lżejsze i mniejsze, co czyniło z nich sprzęt bardziej mobilny w przeciwieństwie do ciężkich i dużych aparatów studyjnych. Dodatkową ich rewolucyjną zaletą była łatwość wykonywania fotografii. Od tej pory zdjęcia mogli wykonywać również ludzie nieobeznani z techniką fotograficzną, zgodnie z dewizą ówczesnego potentata fotograficznego firmy Kodak „Ty wciskasz przycisk, my robimy resztę”.
Prezentowany egzemplarz to aparat Balda Frontbox model 4, produkowany przez działającą od 1913 r. manufakturę Balda-Werk Max Baldeweg w Dreźnie (manufaktura działała już w 1908 r. ale właściwą nazwę przyjęła dopiero w 1913 r.). Firma ta wytwarzała aparaty średniej klasy sprzedawane po cenach niższych niż konkurencja (np. Welta, Certo), które pasowały do wielu dostępnych wówczas soczewek.
Balda – Werk pierwsze modele aparatów skrzynkowych w swoim asortymencie wprowadził już w 1930 roku. Prezentowany model zaczęto produkować w 1938 r. Charakteryzował się on dwusoczewkowym obiektywem Peryskop 1:11 o stałym ustawieniu odległości (fix focus). Jego nazwa „Frontbox” pochodzi od umiejscowienia obiektywu przed migawką z przodu. We wcześniejszych modelach aparatów tego typu, obiektyw umieszczano z tyłu. Jest to aparat na filmy zwojowe typu 120 o kadrze 6x9, który jak we wszystkich aparatach tego typu firmy Balda, można było przesuwać za pomocą małego metalowego kluczyka, w który był wyposażony. Typowe tylko dla prezentowanej wersji jest natomiast to, że kluczyk ten umieszczony jest wewnątrz obudowy aparatu. Jak we wszystkich aparatach typu „box” aparat ten wyposażony został w dwa wizjery. Posiada prosta migawkę typu rotary o jednym czasie i B. Nie posiada gniazda do synchronizacji flesza. Jako wyposażenie dodatkowe do tego modelu dołączano natomiast filtr żółtozielony nakładany na obiektyw.
Prezentowany egzemplarz z uszkodzoną skórzaną okleiną na przednim i lewym panelu oraz brakującą skórzaną rączką na górnej powierzchni, należał do dziadka pani Grażyny Jaskuły – Aleksandra Pszkita. W wieku 51 lat w październiku 1946 r. wraz żoną i 3 córkami przyjechał on do Elbląga ze Stoczka Łukowskiego, aby rozpocząć nowe życie po trudach wojny.
Urodzony w Kisielsku koło Stoczka Łukowskiego, jako syn stolarza i rolnika, sam uczy się języków, w tym esperanto, wyucza się księgowości. Urodzony majsterkowicz, wiecznie coś naprawia i ulepsza, konstruuje dla siebie i sąsiadów radia kryształkowe. Jego pasją jest również muzykowanie. Śpiewa w chórze kościelnym w Stoczku Łukowskim. Sam uczy się również gry na okarynie, klarnecie, trąbce i właśnie akordeonie. W czasie wojny był m. in. fotografem i najprawdopodobniej z tego okresu pamiątką jest prezentowany aparat.