• 23 Wejścia

Wymiary: długość 20,8m; wysokość 4,5 m;
Czas powstania: 1943 r.
Wykonanie: Lokomotivfabrik Floridsdorf Wien
Lokalizacja: stacja Sowieck, Kaliningrad, Rosja

Parowóz z tendrem, czyli wagonem specjalnej konstrukcji służącym do przewożenia zapasu węgla do kotła.
W części przedniej parowozu umieszczony na ostoi, czyli ramie szynowej wyposażonej w sześć osi długi zbiornik na wodę w kształcie leżącego cylindra.
Za nim prostopadłościenna, całkowicie szczelna budka maszynisty, z cylindrycznym dachem. Z prawej strony budki metalowa, czterostopniowa drabinka prowadząca do wąskich drzwi z poręczami po bokach, zawieszona około pół metra nad ziemią. Na prawo od drzwi kwadratowe okno, zamknięte metalową pokrywą i zabezpieczone nitami. Otwierane do wewnątrz.
Za budką maszynisty znajduje się tender, czyli zbiornik przeznaczony do przewozu węgla. To szeroka skrzynia o charakterystycznej konstrukcji, szerszej od samego parowozu. Posiada kształt półcylindra, do którego przyspawano odpowiadające mu półkoliste ściany przednią i tylną.
Wewnątrz tendra, przy przedniej ściance wystający ponad jego krawędzie prostopadłościenny zbiornik. Jego ściany usztywnione poprzecznymi ściankami połączonymi z wewnętrznymi ściankami tendra.
Czołownice, inaczej belki zderzakowe na czole parowozu i z tyłu tendra wyposażone w długie, okrągło zakończone zderzaki centralne i umieszczone pomiędzy nimi sprzęgi orczykowe, czyli urządzenia służące do połączenia wagonów, potocznie nazywane dyszlem.
Całość konstrukcji czarna. Piasty i płaskie osłony na mniejsze koła malowane na jaskrawy czerwony kolor.
Maksymalna prędkość parowozu wynosiła 90 kilometrów na godzinę. Waga to około 80 ton.